De Mënsch besteet aus kéipweis Stécker,

Mol kleng a reng a mol méi décker:

Déi baussen ’rëm, déi een all Woch

E puermol wäsche muss, mä och

Där, déi een net sou kucke kann,

Ewell déi stieche bannendran.

An hëls de dech vu Kapp bis Fouss

Ass d’Chance dach reng statistesch grouss,

Dass ëmmer iergendeppes do

En panne fält, an da klappt et jo,

Sees: Gnod vum Himmel, Gott sei Dank,

Ech sinn derbei, ech sinn nees krank!

Well huel dach blouss déi Glécklech all

Beim Dokter an dem Wartesall:

Mat Galesteng an Sciatiken,

Thrombosen an all Zort Kolliken,

An all déi Nimm, déi hien der seet,

Där, déi ee spiert, mä net versteet,

Schonn ’leng den Numm, deen deet der wéi

An op laténgesch nach vill méi.

 

Mä och dat wat dee klenge Mann

Sech zwëschenduerch mol leeschte kann

Soll gutt fir deng Gesondheet sinn

A ka Satisfaktioun der ginn:

E Rass iergendzwousch an der Säit,

E Stiech, wou Gott weess wat do läit –

A virun allem wat s de mengs,

Wann s de per hasard just drun denks,

Et ass een op der Äerd heinidden

Dach scho mat wéinegem zefridden.

Da gëtt gekeimt, da gëtt gewéimert,

Sech kromm gehalen a gejéimert,

Du stees am Mëttelpunkt elo,

Du klos, an alles lauschtert no,

A kuck dann och nach sauer dran,

Dass jiddreen dech bedaure kann ...

Jee, all ze wéi, dat deet et net,

Mä d’Haaptsaach ass, et huet een et.

An d’Therapie, jo, denk dorun,

Déi fänkt am Wartesall schonn un.

Am beschte setz de dech bei d’Dier

A léiss déi aner dann all vir,

Esou gesäis d’ all Véirelstonn

Den Dokter, an dat hëlleft schonn,

Well dacks do ass d’Psychologie

Jo och eng Saach vu Phantasie …

 

Mä 't sief, all Bäbbi, Tun a Jemp

Kritt Depressiounen a Mokrämp,

All zweete muss an d’Analysen,

All drëtte baut all Mount seng Krisen -

Mä bass de nëmme just gesond,

Da kënns de séilesch op den Hond.

Well an der Rei, et ass verierflech,

De Mënsch ass leider net onstierflech,

Mä ’t kann net sinn, dass een um Schluss

Och nach de Läffel ofgi muss,

Fir endlech mol e wéineg dat

Ze kréien, wat een nimools hat ...